ఆవేదన

              అల్లారుముద్దుగా  పెరిగిన  అమ్మాయి  అమ్మానాన్నల  మాటకు  విరుద్దంగా  ప్రేమించిన  అబ్బాయిని  పెళ్లిచేసుకుంది . ఆ  తరువాత  తాను  ఎదుర్కొంటున్న  సమస్యలను  , ఆమె వేదనను తెలపడమే ఈ కవిత  .

                                            ఆవేదన 

(img src="pixabay.com")

చుక్కలన్నీ నేలరాలిన

దిక్కులన్నీ  స్థితులు తప్పిన

నిన్ను వీడని  నీడలాగా       

నీ  వెంటుంటానన్న  మాటలకే

పరవసించి  బంగారు  భవితని  భావించాను

బంధాలను  ఎదిరించి  భరోసాతో  ముందడుగేసాను

(img src="img.clipartxtras.com")

అపురూపమైన అమ్మ ప్రేమను

అవదులులేని  నాన్న అనురాగంను

అమితమైన  అక్కతమ్ముల ఆప్యాయతను

బుడిబుడి  అడుగుల బంధం

చిరుమందహాస  బృందాలను

అనుక్షణం  నా  కోసం

ప్రతిక్షణం  నా  బాగుకోరుకునేవారి

బంధాలను  త్యదించి  వచ్చా 

కానీ ఇప్పుడు  నా చంపలపై  కన్నీరు

తుడిచేవారే  కరువయ్యారు .

నింగినున్న  నీలిమేఘమని 

            కారుమేఘపు  కౌగిల్లో  చిక్కి

కన్నీలెన్నో  కురిపించాను

             కనుమరుగైపోతున్నాను

ఏ  మంత  నేరం చేశాను  నేను

              నీ  భవితకే  పోశాను   ప్రాణం

అయిన నీకె అయ్యాను  అలుసు

మయమరిపించే  పరిమళానికి

వాలుతున్న  తుమ్మెదలను  చూసి

మహీశ్వరుని  తలపై  మణిలా  ఉంటానని 

చెట్టును  వీడిన  పువ్వులా  మారాను

ఇప్పుడు  నా  దేవుని  పాదమే  నాకు  కరువయ్యే

ఆ  దేవుని పాదమే  శరణమయ్యే .

సుఖసంతోషాలనే  రంగులతో  ముత్యాల  ముగ్గు  వేయాలని  వచ్చా

కానీ  అంధకారంలోని  ఆకాశపు  చుక్కలను కలపలేనని తెలుసుకున్న

ఆదరించే  ఆడపడుచులు

             అనుక్షణం  కసురుకోవడం

ప్రేమించే  భర్త  ప్రతిక్షణం  నస  అంటూ  ద్వేషించడం

అమ్మలాంటి  అత్త

             క్షణం క్షణం సుడిగుండాలను  సృష్టిస్తూ

                       ఆకలి  వేదనలకు  గురిచేయడం

ఆప్యాయతతో  వచ్చిన

             అమ్మానాన్నలను  అవమానించడం

సిరులు  కురిపించే  శ్రీలక్ష్మివని

              పెద్దకోడలను  ప్రశంసించడం

పేదరికపు ఇంటి  నుంచి  వచ్చానని

              నన్ను పనిమనిషిలా  మార్చడం

(img src="www.all4women.co.za")

మానవత్వం ,మనుషుల  కంటే

             డబ్బే  ముఖ్యమని

 బతుకంటే  విరక్తి లేచేవిదంగా  బాధలెన్నో పెట్టడం

కడుపుచీలిన  భూమి  ఆకాశం వైపు  చూసే చూపును

                 చూసి వర్షించే  నీలిమేఘశ్యామా!!!

నా  కళ్ళలో  ఆవేదన గాంచ రావా !

 

భావం :
                              "ఎప్పుడు రాలని చుక్కలు  కిందపడిన ,దిక్కులనేవి  మారినా  ,ఎల్లపుడు  నీతో ఉండే  నీ  నీడ నీతోలేకపోయిన  నేను నీకు తోడుగా  నీవెంటుంటానన్న "మాటలకు  ఆ అమ్మాయి అబ్బాయిని ప్రేమించింది .   తనను ప్రేమించే వాడిని పెళ్లిచేసుకుంటే  తన భవిష్యత్  బాగుంటుందని  ఆశపడి అమ్మానాన్నలు ఒప్పుకోకపోయినా  అబ్బాయి  ఇచ్చిన  భరోసాతో  పెళ్లి  చేసుకుంది  ఆలా  తన వైవాహిక  జీవితం  మొదలైంది .
                              ఎంతగానో  ప్రేమించే అమ్మనాన్నలను ,అక్కతమ్ములను   ,తన స్నేహితులను ,తన మంచికోరే వారందరిని  వదిలి వచ్చిన తనకు  ఇప్పడు  తన చంపలపై  కన్నీరు  తుడిచేవారే  లేరని  ,అత్తగారింట్లో వారు పెట్టె  బాధలకు ఓదార్చేవారే  లేరని  బాధపడుతోంది . 
                            తన  భర్త  ఆకాశంలోని  నీలిమేఘమంత  మంచివాడని అనుకుంది  కానీ వాడు   కారుమేఘంలాంటి  వాడని  ,తనను మోసం  చేసాడని  తెలుసుకుంది . వాళ్ళు పెట్టే  బాధలకు   కారుమేఘం వర్షంలో  వర్షించినట్లు  బోరున  ఏడ్చిన  రోజులెన్నో ....  బాధలను  తట్టుకోలేక  చనిపోవాలని  అనుకుంది . కానీ "సంఘర్షణలను  ఎదుర్కొన్నప్పుడే  మనం సంతోషాలను  పొందుతామని"  భావించి  ఆ ప్రయత్నం  ఆపేసింది .
                            ఏ నేరం  చేసానని  నన్ను ఇలా వేధిస్తున్నారని , వాళ్ళకొక   వారసుణ్ణి   ఇచ్చాను  అయినా నన్ను అలుసుగా ఇలా  వేధించడం ఎందుకు ? అని  ఆ భగవంతునికి తన  బాధలను  చెప్పుకునేది .
                           పెళ్లి కాక  ముందు  సువాసనలు  వెదజల్లే  పువ్వు  చుట్టూ  తుమ్మెదల్లాగా  అందరు  ఉండేవారు  . భవిష్యత్  బాగుంటుందని  ఆశలెన్నో రేకెత్తించినవారు . తన  కుటుంబంను  ఎదిరించి  పెళ్లిచేసుకున్న తరువాత అందరు  తనను  బాదించారు ,తన భర్త  కూడా వేధించడం  వల్ల  ఆ దేవుడే తనకు  దిక్కని  ఆ భగవంతుణ్ణి  వేడుకుంది . ఇది  ఓ పువ్వు దేవుని తలపై  చేరుతానని  భావించి  చెట్టునుండి తెగి కిందపడితే  ఆ తరువాత  అది ఎందరో చేతుల్లో  నలిగి  చివరికి ఆ దేవుని పాదాల వద్దకు వచ్చినట్లుంది .
                            సుఖసంతోషాలనే రంగులతో  జీవితం అనే  ముగ్గు  వేయాలని  వచ్చింది  కానీ భూమిపై  వేసిన  చుక్కలను  కలిపినంత  సులువుగా ఆకాశంలోని   చుక్కలను  కలపలేమని  ఆదేవిదంగానే    వీళ్ళని   మార్చలేనని  తెలుసుకుంది .
                            ఆదరించే ఆడపడుచులు ఏం   చెప్పిన కసురుకోవడం , భర్త  ద్వేషించడం , అత్త  తనకు కూతుర్లు  ఉన్నారన్నది  మరచి  ఎప్పుడూ  తనను  తిట్టడం, కొట్టడం  తనకు ఎప్పుడూ పనులు చేప్పడం , అన్నీ  చేసినా  ఒక్కోసారి అన్నం  పెట్టకపోవడం  లాంటివి  చేసేది . తన  అమ్మానాన్నలు  వస్తే  వారిని అవమానించి  పంపించేది . పెద్దకోడలు  ధనవంతుని  కూతురు  కావడం వల్ల  ఆమెను  బాగా  చూసుకోవడం ,తనను  మాత్రం  పనిమనిషిలా  అన్ని  చేయించేవారు . "మానవత్వం ,మనుషుల  కంటే  డబ్బుకే  ఎక్కువ  విలువ ఇచ్చి "తనను ఎప్పుడు   బాధించేవారు .
                           ఏ విధంగా  నేలచీలిన  భూమి ఆకాశం వైపు  చూసే చూపును చూసి వర్షాన్ని  ఇచ్చే  స్వామి  నా  కళ్ళల్లో  వేదనను  కూడా చూడని బాధతో  భగవంతుణ్ణి  వేడుకుంది .